DOMOWY CUKIER WANILIOWY

Wanilia jest poroślem (epifitem), jej korzenie wrastają w zbutwiałą korę obumarłych konarów tropikalnych drzew (gospodarzy) i stąd czerpią składniki odżywcze.
Znane nam laski wanilii to jej owoce, które pod względem botanicznego nazewnictwa są torebkami. W stanie świeżym owoce są bez zapachu, dopiero poddane fermentacji nabierają ciemnobrązowej barwy i charakterystycznego aromatu.

 Źródło: 

www.goldenline.pl

Cukier waniliowy – składnik deserów w kuchni środkowoeuropejskiej i skandynawskiej. Przyrządzany jest z cukru buraczanego łączonego z laskami wanilii lub z ekstraktem wanilii. Poza Europą jest kosztowny i trudny do nabycia. 

Cukier wanilinowy – przyprawa stosowana w cukiernictwie jako tańszy zamiennik cukru waniliowego. Uzyskiwana jest w wyniku zmieszania cukru z waniliną lub z etylowaniliną. Ma kolor biały lub lekko kremowy. Dodatki do cukru dają charakterystyczny aromat i smak przyprawie. Wanilina stanowić powinna co najmniej 1% zawartości przyprawy, etylowanilina nie mniej niż 0,33% i nie więcej jak 0,5%. Syntetyczne dodatki aromatyzujące uzyskiwane są najczęściej z miazgi drzewnej i nie mają wszystkich cech naturalnej wanilii.

Źródło: 

Wikipedia

DOMOWY CUKIER WANILIOWY
Składniki:

• 100 g cukru
• 5 lasek wanilii
• kilka ziaren kardamonu

Cukier wsypujemy do czystego, wyparzonego i porządnie wysuszonego słoiczka. Odcinamy końce wanilii z obu stron, a następnie rozcinamy ją wzdłuż. Przy pomocy nożyka rozchylamy nieco jej brzegi (żeby jak najmniej ziarenek przykleiło się nam do palców) i łyżeczką wyskrobujemy ziarenka. Przenosimy je do słoiczka i dokładnie rozcieramy razem z cukrem. Do moździerza wrzucamy ziarenka kardamonu. Przyciskamy je pistlem i usuwamy zewnętrzną łupinkę. Rozcieramy sam środek. Przenosimy aromatyczną przyprawę do pojemniczka z cukrem i ponownie wszystko mieszamy. Możemy dorzucić jeszcze przekrojone na pół pozostałości po lasce wanilii. Zamykamy słoik szczelnie i odkładamy go na kilka dni w suche i zaciemnione miejsce.